Sevgililer günü geliyo ve onun hakkında yazı yazmamak olmaz. Başlıktan da anlaşılacağı gibi sevgililer gününe verdiğim tepkiyi görüyosunuz. O gün akşama kadar uyumayı planlıyorum. Sevgililer gününün benim için hiç bir anlamı yok... Şaka lan şaka! Var tabi olmaz mı?! Ama bu, o gün akşama kadar uyuyacağım gerçeğini değiştirmez. Niye mi? Sevgilim yok azizim. Bir son dakika golü olmazsa, akşama kadar evdeyim. Zaten hastayım.
Sevgilim olmadığı için takacağım günlerden biridir kendileri. Özellik annemin, "sevgililer günü geliyo, hala bulamadın bi tane" demesi çok koydu be. Sevgilim olsa, acaba bu kadar takarmıydım bu günü? Ayrıca sevgililerin birbirlerine hediye almak için bu günü beklemeleri çok saçma
Ha bu arada, sanırım bu günden en karlı çıkanlar çiçekçiler ve hediyelik eşya satanlar oluyor. Peki ya sevgilisine hediye almak için gelip size soranlara ne demeli? Ben her sorana aynı cevabı verdim. Arkadaşlarla oturuyoruz maç izliyoruz. Ben o sırada maça daldım tabi he hü diyerek geçiştiriyorum;
- Ne alsam ya pff..
- Ne biliyim yea, çiçek falan al işte.
- Kolye mi alsam?
- Olur.
- Karar veremedim ya! kolye mi diyosun? Altın mı alsam gümüş mü?
- Altın al.
- Hmm param yetmezse? Pahalı olur şimdi o ya.
- Gümüş al o zaman. off ne biliyim (el hareketi) bunu al o zaman.
- Tamam bi şey demedim ben.
Uyarıyorum burdan bana "sevgilime ne alıyım?" gibi soruyla gelmeyin. Ayıptır, günahtır. Olan var olmayan var. Sonuç olarak; Sevgililer günü hayal ürünüdür, tek gerçek Adana dürümüdür. Öyle işte...Yazan: F.D.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder