Fıkra Gibi "R"

         Bir arkadaş hatırlatma yaptı. Blog açmışsın "R" ile ilgili hiçbir şey yazmamışsın diye. Cidden nasıl unuttum ben bunu? Bilenler bilir, ben "R" denen harfi söyleyemiyorum. Berbat bi durum olduğunu söyleyebilirim. Bir de bunu şirin bulanlar vardır. R'leri söyleyememenin neresi şirin? Biri bana açıklasın. Ben de şirin bulanları, salak buluyorum. Ha bir de, şöyle bi riyavet var; "Kızlar R'leri söyleyemeyen erkekleri şirin bulurlar". Ben niye görmedim?

        Bu R'leri söyleyememekle ilgili en kötü durum, kendini ifade edememektir. Hele ki benim gibi adınızda "R" harfi varsa yandınız demektir. Neredeyse her hafta bu R yüzünden başımdan fıkra gibi olaylar geçiyor. Bir kaçını yazayım. Geçen sene arkadaşlar cafede oturuyoruz sohbet döndü dolaştı bi şarkıcıya geldi (hangi şarkıcı olduğunu unuttum) "ben severim x'i" derken şu şekilde bi diyalog oldu;

      - X'in hayvan (hayran) sayfasına katıldım facebook'ta.

      - Oha! Hayvan sayfası mı? O nasıl oluyo?

      - Ya hayvan değil hayvan hayvan

      -  ...(sessizlik)

      - Ya fan club işte!

      - Haaa hayran puhahaha

      Şimdi anlamışsınızdır kendini ifade etmenin ne kadar zor olduğunu. Ne çektiysem R'den çektim şu hayatta. Eğer sizin gibi söylemeyen biriyle tanışırsanız insan bi garip oluyor. İçinde garip bir sevinç "oh be yalnız değilim". Yaklaşık 1,5 sene önce Eskişehir'de başıma gelen olay tam bir fıkra. Eskişehir'e uzun zamandır görmediğimin arkadaşımın yanına ziyarete gittim. Gezdik, dolaştık derken "hadi seni bizim okuldan arkadaşlarla tanıştırayım" dedi. O arkadaşlarının olduğu cafeye geldik masada 4 kişi oturuyor, ben sadece birini tanıyorum. Hal böyle olunca diğer üçüyle tanışmak gerek. "Meraba ben fuvkan" diyerek başladım ikisi isimlerini söyledi "ben de x, memnun oldum". Ama ismini söylemeyen biri vardı;

       - Fuvkan haa?

       - (aha yine biri dalga geçecek) Evet Fuvkan.

       - Eheehe

       - Ben v'leri söyleyemiyovum. Zaten Fuvkan diyovum hevkes Güvkan anlıyo.

       - (bi süre masadakiler kahkaha attıktan sonra) Ben de ğ'leri söyleyemiyoğum. Benim adım da Güğkan, heğkes Fuğkan anlıyo.

        Masada bulunan herkes iptal. Yarım saat kimse kendine gelemedi. Güvkan'a burdan selamlarımı gönderiyorum. Onunla da o günden sonra hiç görüşmedik ama, Eskişehir'e yanına ziyarete gittiğim arkadaşla ne zaman görüşsek hep bu olay hatırlanır ve gülünür. Bir de dalga geçen pişkin insanlar vardır. İşte onlardan arkanıza bakmadan kaçın. Size "hangi harfi söyleyemiyodun sen?", "radar desene bi" vb şeklinde şeyler söyler.

       - Sen hangi harfi söyleyemiyodun? (pişkin pişkin)

       - P ile S'nin avasındaki havf.

       - Avasındaki ahahahah.

       - Çok komik.

       - Tamam tamam kızma. Yani senin alfabende 28 tane harf var ahahah

       - Evet. Hem de senin 29 harfle tavlayamadığın kızı, o 28 harfle tavladım.

       - .....

       - Ahahahahahah (son gülen iyi güler)

       Bu R ile ilgili başımdan geçenleri kitap olarak yazsam güzel mizah kitabı olur. Bir arkadaşım söylemişti bana, R ile ilgili tek hoşuma giden bi espri vardı; "Sen paraya, para demiyosun. Çünkü R'leri söyleyemiyosun". 

       Sonuç olarak, hiç bir avantajı yok aksine daha dezavantajı var ama kendime hiç bir zaman "vay ben niye r'leri söyleyemiyorum" demedim. Artık bununla yaşamaya alıştım. Yazının başında söylediğim gibi her hafta fıkra gibi bir olay başımdan geçiyor bu R yüzünden. Onları da paylaşmaya devam edeceğim. Esen kalın...